Eenvoud ten top: drie ingrediënten en het smaakt goddelijk. Venkel en sinaasappel zijn een combinatie made in heaven!
Radicchio kun je met een mooi Italiaans accent uitspreken, maar je kunt ook gewoon 'roodlof' zeggen. Alleen heeft geen groenteboer het onder die naam liggen. En naar de groenteboer moet je, want de supermarkt heeft het al helemaal niet.
Aan het eind van de winter ben ik wel zo'n beetje klaar met stamppotten. Maar er lag nog zo'n mooie struik boerenkool in de winkel. Die wilde ik niet laten liggen en ik maakte er een Indiase boerenkoolcurry mee. Lekker. Geen idee of ze boerenkool in India hebben trouwens.
Gisteren recenseerden we Het Kookboek van Ottolenghi. Vandaag plaatsen we een recept uit dit boek: bruschetta met geroosterde paprika en cannellinibonen. Om alvast een beetje in zonniger sferen te komen...
In een poging wat overtollige kilo's kwijt te raken ben ik een tijdje aan het low-carben geweest. Voor een vegetariër komt dat vooral neer op heel veel kaas en eieren eten. En laat ik van die laatste nou net geen hoge pet op hebben... Na een week had ik het wel gezien met al die eieren. Nu ga ik weer vrolijk zonder eieren door het leven. (Helaas ook nog steeds met die overtollige kilo's.)
Bulgur is gestoomde, gedroogde en gemalen of gebroken tarwe, vooral gebruikt in de Midden-Oosterse keuken. Klinkt saai, is het niet. Bulgur is snel klaar en heeft een stevige bite. Ideaal voor een stoofpotje, als je op een druilerige avond voor jezelf moet koken.
Mijn eerste associatie bij hutspot is 'oranje'. Door die wortel natuurlijk, die er traditioneel in zit. Mijn tweede associatie is 'aardappel', want zonder aardappel geen stamppot. Hoewel... Dat was in Leiden in 1574 wel anders, want toen kenden ze de aardappel nog niet zoals nu. De traditionele Leidse hutspot wordt gestampt met pastinaken, peen en uien. Waarom daar niet een eigentijdse mix van maken, nu de pastinaak niet langer meer vergeten is? Met een pittige topping heb je dan een verrukkelijke stamppot op tafel.
Als beginnend vegetariër had ik weinig keus. Om precies te zijn kon ik toen kiezen uit twee vegetarische alternatieven, die nota bene bij de slager verkrijgbaar waren. En dat was wel eens lastig. Zeker bij typisch Hollandse gerechten.
Het is bitter koud buiten. Hoog tijd voor iets warms. Denk Mexico, denk pepers, denk een kom vol dampend voedsel. Denk aan chili. Sin carne wel te verstaan.
Van de leuke herberg Het Volle Leven in Friesland kregen wij het recept voor crème brûlée van witte chocola. Het perfecte wintertoetje, niet heel moeilijk om te maken en bovendien door de witte chocola net wat anders dan 'gewone' crème brûlée.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
