Het eerste bosje groene asperges van het jaar kon ik natuurlijk niet bij de groenteboer laten liggen. Maar ik had ook nog een restje taugé dat op moest. Het resultaat van dit luxedilemma is een kleurrijk bordje eten met veel Aziatisch geïnspireerde smaakcontrasten. Deze vier gerechtjes zijn eenvoudig te maken, vegan, en lekker snel op tafel, dus perfect voor door de week. Je moet wel een beetje multitasken, of er gewoon toch iets meer tijd voor nemen.
Miranda was zo enthousiast over Joke Boons nieuwe kookboek "Koken met kleur!" dat ze het pardoes vijf sterren gaf. Maar eten is weten: we mogen twee recepten uit het boek publiceren. Het eerste recept is een wortelcake met pompoenpitolie. Joke geeft zonnebloemolie als een alternatief, maar daar zijn wij het niet mee eens. Koop vooral een flesje pompoenpitolie, het is zalig en geeft de cake een bijzonder smaakje. Een scheutje van de olie over een bolletje vanilleijs is ook een aanrader, dus dat flesje komt echt wel op. Na deze reclame voor pompoenpitolie snel weer terug naar Joke en de wortelcake.
Vandaag, 28 maart, is het "Something on a Stick Day"! Dus mijn uitdaging is vandaag om alles wat ik eet aan een stokje te rijgen. Mijn favoriete ontbijtje met yoghurt en zelfgemaakte granola heb ik moeten laten varen, want dat was echt niet te doen. Maar het is me wel gelukt om rijk belegde broodrolletjes te maken. Eén sneetje brood heb ik met avocado belegd en de andere met kaas en komkommer. De sneetjes brood heb ik opgerold, in stukjes gesneden en vervolgens aan een stokje geregen. Gewoon omdat het kan! De lunch was wat lastiger omdat ik niet thuis was, maar tussendoor was een ouderwetse discololly ook een verrassend lekker snoepje. Maar om het stokjesprincipe nog even door te voeren vond ik het leuk om dit avondmenu te maken, waarbij er allemaal lekkere dingen op een stokje voorbijkomen.
Velen associëren Pasen vooral met paaseieren, de paashaas, en paasfestijnen die her en der worden georganiseerd om ons bezig te houden op paasmaandag. Pasen heeft zich duidelijk in de loop der tijd vermengd met een aantal heidense lentefeesten. De traditie van het paasei is waarschijnlijk afkomstig van de heidense overtuiging dat eieren symbool zouden staan voor vruchtbaarheid en de geboorte van de lente. In de Germaanse tijd vierde men de lente door eieren in bomen te hangen. Een meer praktische verklaring voor al die eieren is dat het christenen verboden was om tijdens de vastentijd vlees en zuivel te eten, en eieren ook als zuivelproduct werden beschouwd. Met Pasen had men vaak zo’n overschot aan eieren dat het een traditie werd om net dan hardgekookte eieren te eten.
Zo aan het einde van de winter is onze zin in stamppot wellicht wat minder. Ik vind het dan altijd leuk om met de wintergroenten iets anders te doen. Dus toen ik op de markt grote boerenkoolbladeren zag liggen, moest ik daar mee aan de slag gaan.
Behalve de man die weende om jonge sla, heb ik geen weemoediger kerel gekend dan mijn vriend Laurens De Keyzer. Deze Gentse journalist en schrijver - zelf noemde hij zich "veredelde letterzetter" - was een deskundige in Afscheid nemen en in het vinden van Geluk. De troost die vriendschap, en soms ook wel een goed glas bier, hem bood, verzoende hem met de vergankelijkheid. Dat glas bier dronk ik graag met hem na één van onze lange wandelingen door het Meetjesland of door een vertrouwde stad. Als voedsel verkoos hij één van de Vlaamse streekgerechten die, op asperges à la flamande na, niet vegetarisch zijn. Toch liet hij zich graag door mij meetronen naar Komkommertijd of Lekker Gec, waar hij zich de vegetarische overvloed goed liet smaken.Terugdenkend aan hem maakte ik een versie van Gentse waterzooi met de groenten die er klassiek in horen.
Eigenlijk klinkt het best een beetje saai, mueslikoeken. Als veel te droog en gezond omdat het moet. Maar niets is minder waar! Deze koeken zijn juist heerlijk chewy door het kokosmeel en, laten we eerlijk zijn, helemaal niet zo gezond. Ze zijn trouwens helemaal vegan als je 100% plantaardige margarine gebruikt.
Dit gerecht is ideaal om mee te nemen naar het werk. Lekker koud als lunch, of opgewarmd als eten bij een avonddienst. Ook werkt het prima als een goed vullende, maar niet te zware maaltijd, die bijvoorbeeld in de trein voor een avondje uit, zo uit een meeneembak gegeten kan worden.
En dan komt nu het valentijndessert. Het lekkerste hebben we voor het laatst bewaard, dat doe je tenslotte ook in de liefde. Het dessert is ingepakt in een krokante en smakelijke verpakking, Wees wel voorzichtig bij het eten, want de vulling van kaas, honing en noten is erg heet als het uit de oven komt. Er moet natuurlijk na afloop nog wel gezoend kunnen worden.
Vandaag geven we jullie het hoofdgerecht uit het valentijnsmenu. Het bijgerecht bij deze gekaramelliseerde witlof met roquefort met pistachenootjes wilde ik qua kleur en qua smaak mooi laten samenkomen bij de rest. Met de zoete-aardappelmuffin is dat goed gelukt. Het gerecht ziet er kleurrijk uit op het bord en het is een erg lekkere combinatie.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
