De verse spruitjes liggen weer in de supermarkt. Ik had er zin in en nam ze meteen mee. Door de actie van één kopen één gratis, had ik wel ineens anderhalve kilo in huis. Een keer spruitjesstamppot is lekker, maar daarna wil je toch iets anders. Omdat ik weinig ingrediënten in huis had en zin had in comforteten, bedacht ik een gerecht van aardappelpuree met kaas en daarbij geroosterde spruitjes. Lekker om op de bank op te eten. De spruitjes hoef je trouwens niet per se in de oven te roosteren, in een pan lukt dit ook prima.
De herfstgroenten mogen op tafel en ook de typische wintergroenten begin je nu in de winkels te vinden. Daar maken we natuurlijk handig gebruik van, want seizoensgroenten zijn sowieso milieubewust en goedkoop. Als eerste gerecht maken we alvast gnocchi met spruiten en gorgonzola-roomsaus. Op dinsdag maken we een minder seizoensgebonden pokébowl. Op woensdag eten we gebakken prei en op donderdag quiche van filodeeg met pompoen en Italiaanse harde kaas. Het weekend zetten we in met een mini-oktoberfest met pretzels en obazda. Spaanse kaasstosti's worden onze zaterdagse lunch. Op zondag bakken we dan weer een stevig noten-vruchtenbrood.
Wanneer je vegetarisch kookt, kook je zonder twijfel vaker dan je denkt spontaan puur plantaardig. Daarom dit keer een weekmenu vol met lekkere, bijzondere en erg verschillende puur plantaardige gerechten. Op maandag maken we een een pittige éénpansfusionpasta met groente en kokosmelk en op dinsdag een Indiase spinaziecurry met krokante tofu. Daarna gaan we twee maal voor Nederlandse kost: eerst een zoetzuur van linzen met daarbij aardappels en spruitjes en dan een stevige erwtensoep, met of zonder vegan rookworst. Op vrijdag snacken we met kruidige martabak met een vulling van kastanjechampignons. Een buddhabowl met lekker veel groente en misodressing is dan weer lekker trendy voor op zaterdag. Tot slot zijn er chocolade-notenballetjes voor bij de koffie op zondag.
Kala namak, ook wel zwart zout genoemd, is een vulkanisch steenzout uit de Himalaya dat veel wordt gebruikt in de Zuid-Aziatische keuken. In Europa vind je het in de betere biowinkel, toko of specialiteitenwinkel. Het bijzondere aan dit zout is niet zozeer de kleur, maar wel het feit dat het door zijn zwavelgehalte naar ei smaakt. Hier wordt het bij ons vaak aangeprezen als smaakmaker bij eivervangers, vooral in de veganistische keuken. Eigenlijk worden er heel wat verhalen verteld over kala namak. Kloppen die wel of zijn dit verkoopspraatjes? En waarvoor kun je kala namak het beste gebruiken? In dit artikel geven we wat meer uitleg.
Geen thema voor dit weekmenu, we koken gewoon lekkere gerechten die passen bij de tijd van het jaar. Eerst maken we gestoomde bloemkool met aardappels en een bonensalade, daarna een snelle pasta met vegagehakt, pompoen en geitenkaas. Op woensdag eten we broccolistamppot met kidneybonen in tomatensaus en op donderdag biet bourguignon. Op vrijdag bakken we feestelijke oesterzwammen onder een bladerdeegdakje. Rode kool met couscous is een leuk zaterdags lunchgerecht. Een herfstige cake met kweepeer past dan weer perfect bij de zondagse koffie.
Mijn vader heeft dit jaar één enkele flespompoen geoogst in de tuin. En die kreeg ik mee naar huis. Daarom wilde ik er zeker geen banale soep van maken. Ik liet me inspireren door het principe van de three sisters: meerdere oorspronkelijke volkeren van Noord-Amerika lieten pompoen, maïs en bonen samen groeien omdat de planten elkaar ondersteunen en stimuleren. Voor een kerstmenu maakte ik reeds eerder een three sister soep, dit keer heb ik een curry gemaakt met flespompoen, maïs en kidneybonen. Het gerecht is verder een compleet fusion gerecht, dus zeker geen traditioneel gerecht van het Amerikaanse continent. Maar het doet ons wel nadenken over hoeveel we deze volkeren verschuldigd zijn. Een heel groot deel van onze hedendaagse groente komt uit dit continent, waar ze als eeuwen gekweekt werden voordat de eerste Europeaan er voet aan wal zette: pompoen, maïs, kidneybonen, tomaten, aardappels, zoete aardappels, ...
Vandaag is het de eerste dag van oktober. Daarom laten we inspireren door recepten uit de oktobermaanden van telkens een ander jaar. Alle gerechten passen in de ontluikende herfst, maar zijn toch onderling erg verschillend. Op maandag maken we spinaziestamppot met maïskoekjes. Op dinsdag eten we vegetarisch zoervleisj van linzen met friet. Daarna bakken we een hartige taart met bietjes, kwark en feta. Op donderdag eten we Indiaas: goed gevulde groentecurry met kruidige rijst en onion bhaji. Het weekend beginnen we met wontons met een vegetarische vulling van paddenstoelen en walnoten, gevolgd door herfstpaté van paddenstoelen en pompoen met gorgonzolasaus op de zaterdagavond. Omdat appels nog volop geplukt worden, bakken we op zondag een appelcake met wei.
Van luiheid word je creatief, zegt mijn collega. Misschien is dat een verklaring voor het volgende recept. Aan het einde van de werkweek heb ik namelijk vaak niet zoveel zin om lang in de keuken te staan of naar de supermarkt te gaan. Een makkelijke maaltijd is dan fijn en het is meteen een ideale gelegenheid voor kliekjes of het opmaken van 'wat er nog in de koelkast ligt'.
De herfst laten we steeds meer doorsijpelen in ons weekmenu. We maken gerechten die snel klaar zijn, maar ook dingen die wat meer tijd vergen en leuk zijn om met anderen te delen. We beginnen met een kruidige courgettesoep als lunch. Daarna maken we rozemarijn-rösti en savooiekool met kaas-champignonvulling. Pellkartoffeln zetten we op woensdag op tafel. Op donderdag maken we puree van peterselie en appel. Op vrijdag bakken we zelf pittige uienkruiers. Het weekendetentje wordt Oostenrijks: aardappelknödel met champignon-kruidensaus. To slot ontbijten we op zondag met brood met gemarineerde tofureepjes.
Doorgaans koop ik mijn groenten in de supermarkt, maar soms maak ik een omweg om bij de biologische groenteboer een beter aanbod te vinden. Daar vond ik onlangs gele biet, niet te verwarren met gele raap. Een deel ging in de stamppot. Erg aan te raden, maar niet spannend genoeg voor een recept op Vegatopia, want het blijft een standaardstamppot met één deel groente en twee delen aardappel. Hierna maakte ik zonder recept in het achterhoofd een soep met de overgebleven gele biet. De ongekruide soep had duidelijke wat meer pit nodig. Na toevoeging van kerrie madras, garam masala, wat chilipoeder en wat room was de soep goed op smaak. De pit van de kruiden biedt het nodige tegengewicht aan het zoete van de gele biet. In plaats van room had ook kokosmelk gekund, maar dat had ik nu net niet in huis.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
