Colombia is een groot land met interessante grote steden, pittoreske dorpen, bergen, watervallen, witte stranden, regenwoud en nog veel meer. De laatste tien jaar is het land er enorm op vooruit gegaan. De toeristische gebeiden zijn veilig, de economie draait goed en toeristische accomodaties zijn van goede kwaliteit. Daarom trekt het land elk jaar meer bezoekers. Maar hoe zit het met vegetarisch eten? Zijn de Colombianen geen verstokte vleeseters? Na een reis van drie weken door het land kan ik je een aantal tips geven. Zo kun je zeker zonder zorgen vertrekken.
's Zomers hoef je niet altijd letterlijk een warme maaltijd te hebben, maar het mag toch soms meer zijn dan een salade. Daarom maken we een frisse maar toch pittige pastasaus die qua smaak wat in de lijn ligt van gazpacho. Ideaal voor de warme dagen, ook al omdat je ze helemaal klaarmaakt in de blender, of met de staafmixer. Er komt geen fornuis aan te pas. De saus is zeer gemakkelijk te maken en snel. De enige valkuil is te veel knoflook te gebruiken. Smijt er dus niet meteen een halve bol in. Dien de saus op met koude pasta. Daarnaast kan ze ook al basis dienen voor andere gerechten zoals aardappelsalade.
Deze pasta uit Sicilië is nog vrij onbekend in Nederland en België. De structuur lijkt een beetje op de risottorijst, maar heeft niet de klevigheid, waardoor het werken met deze pasta makkelijker is dan met de risottorijst. Je kunt er alle smaken aan geven die je wilt. Ik koos voor een bijzondere smaak en gebruikte zeewier! Supergezond en je hoeft niet bang te zijn om ermee te werken: even wellen en dan meebakken, meer heeft zeewier niet nodig.
Omdat we courgettes in de tuin hebben, maken we ze deze week twee maal klaar: gestoofd op Surinaamse wijze en verwerkt in Turkse pannenkoekjes. Laat vooral de zelfgekweekte courgettes niet te dik worden. Want dan zijn ze enkel geschikt als bindmiddel in de soep. Verder hebben we nog een simpele Italiaanse spaghetti, gepofte aardappels met een bonensalade, Japanse spinaziesalade en taartjes met gestoofde uien en geitenkaas. De week sluiten we af met een dessert op basis van kruisbessen.
Morgen is het de Belgische feestdag. Voor mij is dit een mooie aanleiding om een nieuw recept te maken. Toch is het een zoektocht geworden, omdat er nu eenmaal geen speciaal gerecht bestaat voor de Belgische feestdag. Daarom ben ik aan de slag gegaan met Belgische ingrediënten, met een hoofdrol voor Belgisch bier, witlof en de immer populaire aardappel. Het resultaat is een leuk gerecht met krokant gebakken aardappels in de schil, afgewerkt met gesmolten kaas, in bier gestoofd witlof, courgettelinten en een gemengde salade met aspergetips.
"La vita è bella @ Piazza Bellini", dit had een hotelgast met kleurkrijt geschreven op de muur van onze ontbijtruimte in Napels. Na enkele dagen stadsbezoek die telkens op een terras van dit plein eindigden, gaven we hem graag gelijk.
Het potje zelfgemaakte pesto met basilicum uit eigen tuin blijft me inspireren voor het maken van nieuwe gerechten. Ciabatta met tomaat, mozzarella en pesto blijft natuurlijk heerlijk. Maar toch zocht ik verder naar andere recepten. Toen bedacht ik deze makkelijke taartjes met roomkaas, geitenkaas, Parmezaanse kaas en natuurlijk pesto. Ze zijn klaar in een handomdraai en heerlijk als voorgerecht en zelf als hoofdgerecht. Waar wacht je nog op?
Het ideale hapje tijdens de finale Kroatië - Frankrijk is natuurlijk ajvar! Ajvar is een gerecht uit de Balkan dat mij meteen terugbrengt naar de prachtige Adriatische kust van Kroatië, waar ik enkele weken geleden nog vertoefde. In ajvar proef je de zon en het is ook nog eens supergezond. Het wordt gemaakt van geroosterde aubergine en paprika en is daardoor rijk aan vitamine C en kalium.
Deze zomerse week beginnen we met een koude soep van avocado en komkommer. Maar voor de andere dagen maken we het menu iets steviger en ook pittiger. Zomers eten is immers veel meer dan tomaat met olijfolie. Zo maken we Iraanse gebakken eieren met harissa en feta, Zuid-Afrikaanse braaitempeh, een Indiaas geïnspireerd linzenprutje en zoete aardappelburgers met tahinsaus en weer eens harissa. Daarnaast is er nog plaats voor quinoasushi en een heerlijk zomerse variant op tiramisu, met bosvruchten.
Ik had nog een restje champignons, een stronkje witlof en een stuk feta, die allemaal op moesten. Een korte zoektocht op het web leerde me dat deze combinatie vaak wordt gebruikt in de risotto. En ik weet nu ook waarom: het bittere van de witlof contrasteert mooi met het aardse van de champignons en het zout-romige van de schapenkaas.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!