In Frankrijk mogen vleesvervangers niet meer vlees, steak of worst worden genoemd, en vegan kaas niet meer kaas. De horeca speelt slim in op de toenemende populariteit van vegan gerechten. De meeste mensen kunnen beter naar de groenteboer dan naar de apotheek; helaas worden juist groente en fruit fors duurder. Plastic attacks, het in de supermarkt achterlaten van alle overbodige verpakkingen, hebben hier nu ook voet aan de grond gekregen. Het fabeltje dat het eten van levende pissebedden tegen hooikoorts zou helpen, blijkt bijzonder hardnekkig te zijn. En zeewier is het nieuwe powerfood. April 2018 in vogelvlucht.
Met een goeie pieper is niets mis. Daarom stellen we in dit weekmenu de aardappel centraal. De gewone gele aardappel. Geen zoete aardappel, want dat is een ander knolgewas. Toch eten we zeer gevarieerd. We beginnen de week met een eenvoudige rösti. Verder maken we ook een zomerse overschotel, aardappel-paddenstoelensoep en huisgemaakte friet met gietenkaaskroketjes. Op Zaterdag doen we het iets uitgebreider met Turkse gepofte aardappels. Daarnaast hebben we ook twee gerechten waarin de aardappel als groente gebruikt wordt.
Geen koningsdag zonder feestelijke versnaperingen. Daarom maken we kleine rijsttaartjes die je gemakkelijk kan eten. Erg handig voor een buffet of een picnic, of gewoon voor bij de koffie. Het recept is een samengaan van twee traditionele recepten: de klassieke Limburgse rijstevlaai en de Portugese rijsttaartjes, pastéis de arroz doce. De vorm en het kruiden zijn Portugees, het deeg en de luchtigheid zijn Limburgs. Tot slot geven we nog tips om ze op z'n Limburgs of op z'n Portugees te serveren.
Miranda was zo enthousiast over Joke Boons nieuwe kookboek "Koken met kleur!" dat ze het pardoes vijf sterren gaf. Maar eten is weten: we mogen twee recepten uit het boek publiceren. Vandaag het tweede recept: een kruidige Indiase spinazie-spliterwtensoep. Een voorproefje van de zomer!
Ineens is de temperatuur weer boven de twintig graden en dus verklaren we het barbecueseizoen voor geopend! Wie denkt dat je als vegetariër alleen maar zielige vleesvervangers op het vuur kan gooien, heeft het goed mis. Lekkere Cypriotische kaasjes, groene asperges, gemarineerde groenten, gevulde champignons, tempeh en fruit, het gaat allemaal op de barbecue. Op tafel mogen de zelfgemaakte sausjes niet ontbreken.
We laten ons leiden door de dingen waar we zin in hebben. En door de lente. Het weer bepaalt vaak ook onze smaak voor een groot gedeelte. De week beginnen we met een snelle verse pasta met pompoenpitolie. Verder hebben we een hoop andere dingen op het menu staan: gebakken prei met feta en daarbij orzo, tempeh in poesta-style, eiersalade met een kerrie en zonnige saladewraps. De week sluiten we af met een Antilliaanse cashewcake.
Een lekkere snack, makkelijk gemaakt van restjes die nog in je koelkast liggen. Onderstaande ingrediënten had ik toevallig nog liggen, maar je kunt er eigenlijk alles instoppen wat jij lekker vindt. Als je de techniek eenmaal door hebt, heb je in een handomdraai deze loempia's op tafel staan. Let wel op: je kunt ze het beste eten als je ze vlak vantevoren gerold hebt. Bewaren kan eventueel ook, maar dan moet je ze wel in natte doeken leggen om uitdrogen en plakken te voorkomen.
Dit keer spotten we groentespread gemaakt van groente en peulvruchten
Je krijgt een nieuwe keuken. Maar eerst wordt de oude afgebroken en dan moet je nog zeven weken wachten. Je hebt enkel één klein pitje en een magnetron. Om water te halen moet je naar de badkamer en iets afgieten kan enkel in een emmer. Kun je dan nog wel koken? Het is iets minder praktisch, maar toch mogelijk. We tonen je hoe een weekmenu samenstelt zonder diepvriesmaaltijden en zonder telkens hetzelfde te moeten eten. Zo maken we onder andere wokgroenten met noedels, couscoussalade met walnoten en artisjok, Portugese tomatenrisotto, Peruaanse gevulde avocado's en een worteltortilla.
Mme Zsazsa (Kim Leysen) is waarschijnlijk vooral bij onze Vlaamse lezers bekend. Of misschien ken je haar wel van haar blog vol met wetenswaardigheden over de moestuin? Persoonlijk kende ik haar nog niet, maar “Honger!” trok door de bijzonder titel meteen mijn aandacht. Ik heb namelijk altijd trek; de vroedvrouw noemde me al hongerlapje. Kan “Honger!” deze trek stillen? Nou en of!
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!