We zijn al halverwege september. Ondanks de hoge temperaturen van afgelopen week is de herfst in aantocht. We maken daarom recepten die nog zonnig zijn, maar zeker niet meer hoogzomers. Deze week maken we daarom elke dag een recept uit ons septemberarchief, telkens van een ander jaartal. Op maandag maken we een pittige maïssoep uit september 2019. Op dinsdag eten we Eelco's tagliatelle met pompoensaus. Daarna maken we pasta met radicchio, rode biet en honing, gevolgd door koolrolletjes met kaassaus. Op vrijdag snacken we met een zelfgemaakte walnotenburger in Griekse stijl. Zaterdag maken we extra zonnig met Mexicaanse geroosterde groenten met tomaten-linzenrijst. Tot slot wordt zondag dubbel zoet met zoete spinaziepannenkoekjes en Braziliaanse kokostruffels.
Parelcouscous ken ik natuurlijk al vrij lang, maar toch ben ik er pas recent mee gaan koken - vooral omdat ik er niet eerder aan gedacht had. In de lokale verpakkingsvrije winkel verkopen ze hem in bulk en zo kon ik ook een kleine portie kopen om eens uit te proberen. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden lijkt het niet echt op de klassieke couscous: het heeft veeleer de eigenschappen van orzo. Het is tenslotte een pastasoort. Net zoals orzo leent parelcouscous zich voor salades en bijgerechten, maar ook voor risotto. Dit keer heb ik het erg klassiek gehouden. Ik maakte een risotto van parelcouscous met kastanjechampignons en spinazie. Dit is het ideale comforteten voor na een lange werkdag.
Dit weekmenu is zowel van de markt als van alle markten. We werken met lekker veel verse groenten die we nu op de markt vinden, maar tegelijkertijd maken we ook heel uiteenlopende gerechten uit verschillende delen van de wereld. Het eerste gerecht van de week eten we quinoa met spinazie, tomaat, avocado, knapperige tofu en tahin-limoen dressing, gevolgd door aardappelpuree met tomaat en lente-ui en snelle geitenkaaskroketjes. Op woensdag eten we Midden-Oosterse stoof met baldorijst en op donderdag courgettes op Surinaamse wijze en tempeh in Indonesische saus. Het weekend starten we met msabbaha en we zetten het verder met spinazieomelet met ricotta en olijven. Op zondag bakken we pruimentaartjes met steranijs.
Afghanistan kennen we vandaag helaas vooral van de totale chaos die is veroorzaakt door strijdende grootmachten en door het schrikbewind dat vrouwen en iedereen met een eigen mening steeds verder marginaliseert. Hierbij vergeten we haast dat Afghanistan een fascinerend land is met een rijke geschiedenis. In het noorden had je het Perzische Rijk en in het zuiden Pakistan en India. Deze invloed kom je ook tegen in de rijke Afghaanse keuken. Op het eerste gezicht lijkt ze erg Perzisch, maar ze heeft duidelijk haar eigen accenten en typische gerechten. Als kennismaking maken we nu borani banjan, gefrituurde aubergine met een tomatensaus en een knoflook-yoghurtsaus. De toevoeging van gedroogde munt geeft een geheel eigen toets aan dit heerlijke gerecht.
Deze week reizen we in gedachten naar Turkije. We maken de hele week gerechten uit de Turkse keuken, vooral dan gerechten waar we al vaak enigszins vertrouwd mee zijn, maar zonder helemaal in clichés te vallen. Op maandag starten we met een kruidige soep van rode linzen en daarna gaan we verder met veggie kebab met komkommer-muntslaatje en tahinyoghurt, gevolgd door Turkse pilav en kruidige gebakken groenten met kikkererwten. Op donderdag eten we kumpir, gevulde gepofte aardappels. Op vrijdag mag het lekker snackerig en daarom geven we kaasburek met shopska. De klassieker imam bayilda staat gepland voor zaterdag en tot slot bakken we op zondag baklava met walnoten en pistache voor bij de koffie. Afiyet olsun! Eet smakelijk!
Ik heb lange tijd geen chips gekocht, omdat ik uitgegeten was op snacks met aroma's en smaakversterkers. Volgens mij werden er vroeger vaak zelfs aan naturel chips aroma's toegevoegd, maar tegenwoordig bestaan ze gewoon uit drie ingrediënten: aardappel, olie en zout. Een ideale basis om zelf smaakjes en dips toe te voegen. Toen ik dit in de redactie-app meldde, kreeg ik verbaasde reacties van de doorgewinterde fans van chips met bijzondere, intensieve smaakjes: "Huh, wij liggen culinair heel ver uit elkaar denk ik."
Deze week reizen we in gedachten naar het gebied van de Middellandse Zee. We maken traditionele gerechten en inspiratierecepten uit verschillende landen, terwijl we de clichés wat proberen te omzeilen. We beginnen met een Portugese soep met zwarte-oogbonen en daarna bakken we een Maltese pastaomelet. Op woensdag eten we gegratineerde gevulde aubergines met pasta en op donderdag Spaanse romige rijst met witte bonen en paprika. Farinata, geroosterde bloemkool en kikkererwten zijn dan weer een perfecte start voor het weekend. Op zaterdag houden we een simpel feestje in barbecuestijl met halloumispiesjes, tabouleh en een yoghurt-fetadip. Tot slot bakken we op zondag bollos de Arcos uit Zuid-Spanje.
Het is nu het hoogseizoen van de paprika's uit eigen land. Ze zijn nu lekkerder en ook minder duur dan anders. Daarom gaan we er opnieuw mee aan de slag. We maken dit keer een romige soep van rode paprika en courgette. Deze soep is gemakkelijk klaar te maken en lekker als voorgerecht voor de hoofdmaaltijd, of als lunch met een stukje brood.
Tijdens het opstellen van een weekmenu ontstaat vaak spontaan een rode draad, om er uiteindelijk een thematisch geheel van te maken. Dat gebeurt natuurlijk niet altijd, zoals deze week. Gelukkig is dit geen probleem: maak gewoon klaar waar je zin in hebt. Op maandag eten we gebakken sobanoedels met spitskool en noedels en op dinsdag bakken we zelf een plantaardige pizza. Op woensdag maken we een Zuid-Duitse of Oostenrijkse aardappelsalade zonder mayonaise. Daarna gaan we verder met een uitgebreide versie van foe jong hai en gnocchi met spinazie, tomatensaus, paprika en pesto. Op zaterdag bakken we een quiche met bietjes, kwark en feta. Zondag houden we een feestelijk vieruurtje met een puur plantaardige clafoutis met blauwe bessen.
Op de markt vond ik mooie biologische aardappeltjes die ook nog eens heel lekker waren. Ik maakte er deze simpele roerbak mee. Er was weinig nodig om van de jonge aardappels een smakelijk gerecht te maken, ongeschild dus snel in de pan en dan roerbakken, dus snel klaar. Met de halloumi die nog in huis was werd het een complete maaltijd en omdat ik tijd over had maakte ik er voor de extra nog een sausje bij.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
