Vegatopia - Maart 2012: Verwende vegetariërs, meloen met een hoedje en oliecrisis

alt Grote-stad-vegetariërs zijn verwende consumenten. Eindelijk weten we waarom in vliegtuigen zoveel tomatensap wordt gedronken. Marmite-crisis in Australië. Oliecrisis in ons keukenkastje. Maart 2012 in vogelvlucht.

Aloha vegetarische yuppies en homo's

Was vegetarisme tot halverwege de jaren negentig vooral een naïeve afwijking van tuinbroek- en geitenwollensokkendragend links tuig, ondertussen is een milieubewuste, vegetarische of flexitarische lifestyle bon ton geworden - misschien zelfs hip. De gemiddelde nieuwe vegetariër woont namelijk in een middelgrote tot grote stad, verdient een bovengemiddeld inkomen, koopt duurzaam en eet bewust en gezond. Belangrijk statussymbool: de thuisbezorgde groentekist. Voor deze categorie vegetariërs is het label 'loha' bedacht, wat staat voor "Lifestyle of Health and Sustainability".

alt Mocht je nu trots jezelf hierin herkennen, lees dan vooral verder. Volgens de Spiegel is de loha namelijk vooral een verwende consument, die neerkijkt op het klootjesvolk dat nog steeds inkoopt bij de verfoeide discounters Aldi en Lidl, en die niet begrijpt dat je nu eenmaal een fiks salaris moet hebben om verantwoord en duurzaam - en toch exclusief en lekker of mooi - in te kopen. Om het nog erger te maken: de grote huizen waarin de loha's leven en de vele reizen die ze maken, doen alle inspanningen teniet. Volgens de Spiegel is de ware milieuheld de alleenstaande gepensioneerde, die in een klein appartementje woont, geen auto bezit en hoogstens af en toe een dagtochtje maakt.

alt Nog een beetje beduusd van bovenstaande kritiek? Gelukkig zijn er ook tegengeluiden die je niet zo serieus hoeft te nemen. Drie jaar geleden bedacht het Duitse reclamebureau Scholz & Friends een provocerende campagne voor het steakhouse Maredo. Met prachtige, bekroonde slogans zoals "Als je dieren niet mag eten, waarom zijn ze dan van vlees gemaakt?" De slogan "Tofu ist schwules Fleisch" - vrij vertaald: "tofu is vlees voor of van mietjes" - kwam niet verder dan de schrijftafel en een verborgen bestaan ergens op het internet. Totdat hij onlangs werd ontdekt door facebookers en twitteraars, met alle gevolgen vandien.

Dan maar de lucht in

De doorgewinterde vegetariër, al dan niet ho, bi of he, vind je sowieso eerder in een vliegtuigstoel dan in een steakhouse. Tot grote vreugde van KLM en co, zo lazen wij in de (papieren) NRC (za 10 mrt, Opinie en Debat, p4): een vliegtuigmaatschappij is er achter gekomen dat vegetarische reizigers minder vaak hun vlucht annuleren of te laat komen opdagen. Sommige maatschappijen laten de mate van overboeking daarom mede afhangen van het aantal bestelde veggie maaltijden.

alt Maar, zeg nu eerlijk, zo'n vliegtuigmaaltijd is toch bijna altijd allesbehalve een feestmaal? Op zich niet verwonderlijk, als je bedenkt dat al het eten vantevoren moet worden bereid en in het vliegtuig hoogstens kan worden opgewarmd - logistiek gezien erg lastig, naar het schijnt. En dan werken de passagiers ook nog niet eens mee, zo blijkt uit onderzoek van o.a. Delta en Lufthansa. De droge lucht in de kabine en de veranderde luchtdruk zorgen ervoor dat onze neus uitdroogt en de smaakpapillen afgestompt raken. De enige remedie: meer zout, meer kruiden en specerijen, meer suiker, meer smaak. En dat is meteen de verklaring waarom tomatensap vooral op grote hoogte wordt geconsumeerd: de ietwat zure smaak komt in het vliegtuig pas echt tot zijn recht.

alt En als je als loha dan toch in het vliegtuig zit, kun je het beste even naar Japan vliegen om wat fruit te scoren. En dan niet zomaar fruit, maar echt Heel Erg Mooi, zeg maar gerust Perfect Fruit. Liefdevol gekweekte appels ter grootte van een kinderkop (19 euro per stuk) of meloenen die zijn opgegroeid met een plastic hoedje tegen zonnebrand (75 euro per stuk, een koopje). Volgens BBC News is fruit een traditioneel, exclusief cadeau in Japan en de Japanners zijn bereid om er diep voor in de buidel te tasten.

Nieuw Zeeland kun je voorlopig links (dan wel rechts op de kaart) laten liggen. Daar heerst een Marmite-crisis, qua grootte vergelijkbaar met de Muppet-crisis in ons kikkerlandje. Een aardbeving heeft de productie van de Nieuw-Zeelandse Marmite - naar verluidt anders en lekkerder dan de Britse versie - lamgelegd. Met als gevolg hamstergedrag en paniekerige reacties in de sociale media. De producent stelt de bevolking gerust: de crisis is slechts van korte duur en tot die tijd "kun je je toast ietsje meer verwarmen, zodat de Marmite zich beter over je toast verdeelt en je met minder toe kunt."

Dronkenschap is ook maar een kwestie van waarneming

Ondertussen een vaste prik in onze serie: gezondheidstips en -onderzoeken uit de media. Het korreltje zout kun je echter het beste achterwege laten, want daarvan krijgen we al te veel binnen.

alt Allereerst voor de alcoholisten onder ons: eet een mango na overmatige consumptie - en wel mét schil. Als het werkt bij muizen, dan zeker ook bij ons. Bijkomend voordeel: door de mango niet te schillen, loop je niet het risico tijdens je delirium tevens je vingers af te snijden. Mocht het trouwens zover komen, is het wellicht verstandig je een beetje zorgen te maken. Denk er eens over na om af te kicken van de alcohol, en wel met behulp van LSD. "Als je het effect van LSD op alcoholisme ziet, vraag je je af waarom deze therapie niet vaker wordt toegepast", aldus wetenschappers. Dat kan nog een vrolijke boel worden.

Dan toch liever een onschuldig alternatief als ijs? Jammer dan, ijs is net zo verslavend als drugs. Laat op de avond de koelkast opentrekken? Ja, dat mag! Maar vermijd vet, suiker en specerijen en eet niet te veel. Maar of je uiteindelijk slechts een handjevol havermout met een banaan uit de koelkast haalt, wagen we te betwijfelen. Koelkast dicht dus. Een glaasje vruchtensap dan? Nou ja, zodra de etiketten duidelijker zijn is dat misschien een optie. Cola is uiteraard uit den boze, zeker als je niet in de Verenigde Staten woont en niet wordt gewaarschuwd voor de gevaren van de karamel in het recept. De logische conclusie, dan maar op een houtje bijten, lost ook niets op: honger beïnvloedt je waarneming en je gaat alleen maar meer aan eten denken. Verwarrende tijden voor de gezondheidsbewuste vegetariër.

alt Gelukkig biedt de overheid de helpende hand. De Verenigde Naties vinden dat het tijd wordt voor een belasting op cola en junk food. Daarmee zul je in je geldbuidel kunnen voelen hoeveel schade je je lichaam berokkent. Of het net zo'n succes wordt als de Deense vetbelasting is de vraag - we wachten trouwens nog steeds op de eerste bejaarde Deense marathonlopers. Als je bedenkt dat de gemiddelde 45-jarige vrouw gemiddeld twee diëten per jaar volgt, is die zorg van de overheid misschien een beetje overbodig.

Oliecrisis

alt Heb jij ook je keukenkastje vol met sesamolie, walnootolie en kokosolie, een reuzenfles frituurolie en een flesje bijzondere olijfolie dat al jaren wacht op een bijzondere gelegenheid om te worden gebruikt? Kijk dan eens naar de uiterste houdbaarheidsdatum en ruik eens even of de olie nog goed is. De Chicago Tribune waarschuwt voor de gevaren van ranzige olie. Omdat niet iedereen weet hoe ranzige olie ruikt, wordt aangeraden om olie in kleine hoeveelheden te kopen, en deze donker en koel te bewaren. Wij sluiten ons bij dit advies aan, al was het maar omdat ranzige olie gewoon vies smaakt.

Tertia's Terrible Foodtrend: Gazpacho die dat niet is

Het wordt weer terrassenweer en om de een of andere reden is dat ook altijd het moment dat er nieuwe trends moeten worden gelanceerd. Inmiddels al een paar keer gespot: gazpacho die dat niet is. Want nee, niet elke koude soep is een gazpacho. Gazpacho moet met tomaat, paprika, komkommer. Lekker. Nou goed, nu maakten we zelf ook eens een aardbeiengazpacho, maar daar ging tenminste nog paprika in en hij was rood. Witte gazpacho van witte druif, gele van wortel of groene van prei: jongens, koude soep is leuk en lekker, maar geen gazpacho. Oke?

En verder

Foodblogger Klary Koopmans stopt ermee. Jammer, want we verwezen graag naar haar lekkere en originele recepten. Gelukkig blijft haar archief, met ook veel vega recepten, online.
Onze Annemieke proeft 'kip' bij Janneke Vreugdenhil (NRC) en is onder de indruk van soja-kipstukjes van de Vegetarische Slager.
Ook de New York Times ontdekt de Vegetarische Slager en is enthousiast. Aanleiding voor een aardig beschouwend stukje.

Meer!

Eelco, site-administrator en culiredactie, maakt een goeie brunch op zondagochtenden. Werkt als onderzoeker aan 'recommender systems', ook voor recepten, en doet ook iets met privacy.